Błędy w montażu powietrznych pomp ciepła.

Nie od dziś wiadomo, że najlepiej uczyć się na błędach. Oczywiście optymalnie, jeśli na cudzych. Taką właśnie praktyczną naukę w zakresie montażu zewnętrznych jednostek powietrznych pomp ciepła proponujemy w tej publikacji. Opisywane i udokumentowane fotograficznie aspekty montażowe (zarówno te właściwe rozwiązania, jak i błędy) szybko docierają do naszej wyobraźni i na długo się zapamiętują.

• Montaż jednostki zewnętrznej

Wiele firm nawet duże jednostki próbuje montować jak klimatyzatory – na wieszaku na ścianie budynku. Takie rozwiązanie polecamy tylko w przypadku małych jednostek (jednowentylatorowych) oraz jeśli za ścianą jest pomieszczenie niemieszkalne. W przeciwnym wypadku drgania wynikające z pracy sprężarki będą słyszalne dla użytkowników.

Proponowany sposób montażu – na bloczkach betonowych dopasowanych do kolorystyki pompy ciepła.

Jednostka jest podniesiona ponad grunt za pomocą ozdobnych bloczków betonowych w kolorze dobranym pod pompę ciepła (grafitowym lub szarym). Podniesienie pompy ciepła jest bardzo ważne – najczęściej producenci wymagają min 30cm ponad poziom gruntu, żeby w zimie śnieg nie blokował przepływu powietrza.Pod taką podstawę nie zalecamy wylewać pełnego fundamentu, który przeszkadzałby w odprowadzeniu skroplin. Zwłaszcza większych jednostek nie montujemy bezpośrednio na ścianie budynku mieszkalnego – urządzenie waży sporo ponad 100kg, przy mikro drganiach od sprężarki system montażu musiałby być niezwykle pewny oraz istniałoby spore ryzyko przenoszenia drgań na budynek. Jednostka powinna mieć z tyłu najczęściej prześwit 25-30cm (zgodnie z instrukcją producenta).

Znalezione w Internecie – naszym zdaniem błędny sposób montażu:

 

Błędy:

1. Za blisko ściany –nieprawidłowa praca urządzenia związana z ograniczonym przepływem powietrza.
2. Drgania będą przenoszone na ścianę budynku.
3. Skropliny będą spływać na chodnik, zamarzając będą tworzyły lodowisko.

 

 

• Wibroizolacja

Dobrej jakości wibroizolacja jest prawidłowo dobrana do masy urządzenia – najlepiej inna charakterystyka wibroizolacji od cięższej strony sprężarki, inna od lżejszego parowacza. Rozwiązanie tego typu lub coraz częściej stosowane gotowe elementy betonowe do montażu pomp ciepła wyglądają bardzo estetycznie i nie szpecą otoczenia.

 

 

Naszym zdaniem słabe rozwiązanie:

 

Błędy:

1. Słaba jakość materiału.
2. Gorsza wibroizolacja.
3. Konstrukcja bardziej „chybotliwa” – nie odporna na duże wiatry.

 

 

 

Błędy:

1. Woda będzie wylewała się na wykonany podest – nie będzie wyglądało to estetycznie, dodatkowo w zimniejszych okresach kondensat będzie zamarzał i tworzył narośl lodu na podstawie.
2. Praktycznie brak wibroizolacji urządzenia.
3. Istnieje ryzyko, że podstawa zostanie przysypana śniegiem, skropliny nie będą miały gdzie odpłynąć i wentylatory ulegną uszkodzeniu.

 

 

 

Błędy:

1. W tym przypadku chyba zapomniano o ociepleniu budynku – urządzenie nie ma prawa pracować poprawnie.
2. Skropliny będą się wylewały na chodnik, zamarzały i tworzyły lodowisko.

 

 

 

• Peszel ochronny na rury chłodnicze w osłoną UV.

Rury chłodnicze są prowadzone w peszlu odpornym na UV kolorystycznie zbieżnym z kolorem urządzenia. Peszel pozwala ochronić rury przed uszkodzeniami mechanicznymi, chroni izolację cieplną przed uszkodzeniami UV oraz nie pozwala na spływanie wody deszczowej po rurach do muru (peszel jest karbowany).

Rury wykonane są z delikatnym łukiem (tzw. S-ka). Pozwala to na wytłumienie drgań pochodzących od sprężarki i możliwość rozszerzalności cieplnej.

 

Otwór w ścianie wykonywany jest ze spadkiem na zewnątrz w celu wyeliminowania spływania wody deszczowej po rurach do ściany budynku.

Otwór po przeprowadzeniu rur jest zapianowany (żeby nie zostawiać otworu przez które będzie uciekało ciepło z budynku oraz żeby nie dostały się np. drobne zwierzęta.

Przy ścianie zabezpiecza masami uszczelniającymi otwór przed zaciekaniem wody (zwłaszcza jeśli jest poniżej gruntu).

 

 

Błędy:

1. Źle docięta izolacja rur chłodniczych.
2. Straty ciepła z rur chłodniczych.
3. Słaba estetyka.

 

 

 

 

 

Błędy:

1. Woda deszczowa będzie spływać do peszla – izolacja z rur chłodniczych będzie stale zatopiona w wodzie, co doprowadzi do degradacji izolacji oraz w przypadku nieszczelności izolacji przewodu może doprowadzić do zwarcia.
2. Cegły zamiast wibroizolacji.

 

• Odprowadzenie kondensatu z jednostki zewnętrznej.

Są tylko dwa rozwiązania moim zdaniem poprawne:

• Warstwa drenująca – pompa ciepła posadowiona jest na kamieniach drenarskich, najlepiej połączonych z opaską drenarską budynku. Najlepszy zdecydowanie sposób montażu jeśli jest taka możliwość.
• Odprowadzenie skroplin za pomocą tacy i dedykowanego drutu grzewczego spiętego z automatyką pompy ciepła. Drut nie powinien być załączany w momencie nastania wyłącznie niskich temperatur, ale najlepiej przetestować synchronizację z rozmrażaniem parowacza. Jeśli istnieje konieczność odpomowania do wyższych poziomów kanalizacji – nie nadadzą się do tego pompy skroplin do kanalizacji czy kotłów gazowych kondensacyjnych – zdecydowanie jedyną możliwością będzie zastosowanie pompy pompującej czystą wodę (np. dostosowaną do chwilowego większego odbioru wody, jak do prysznica).

 

Podsumowanie:

Wszystkie zdjęcia z błędami zostały znalezione w Internecie na forach zrzeszających grupy użytkowników zajmujące się pompami ciepła.

Czas poprawnego montażu urządzenia najczęściej będzie taki sam jak – a finalny efekt jakże inny.

Źródło: https://instalreporter.pl/ogolna/bledy-w-montazu-powietrznych-pomp-ciepla/